بسیاری از افراد تاکنون به احتمال فراوان از محصولات یکی از کارخانه‌هایی که زمانی در خدمت نازی‌ها بوده‌اند، استفاده کرده‌اند، بدون اینکه در مورد تاریخچه این کارخانه‌های چیزی بدانند. ناگفته پیداست که این کارخانه‌ها هم‌اکنون در خدمت رایش سوم نیستند و ارتباطی با وی ندارند. اما بی‌شک زمانی این کارخانه‌ها و برندهای مشهور که در لیست 500 شرکت موفق مجله فورچون هم هستند، باعث توانمندی و موفقیت تجاری نازی‌ها می‌شدند.
هوگو بوس Hugo Boss: هوگو بوس برند مشهوری در دنیای مد و لباس است. حتی کسانی که نمی‌توانند اجناس گران هوگو بوس را ابتیاع کنند و بپوشند، تبلیغات این برند را بارها دیده‌اند و با آن کاملا آشنا هستند.
هوگو بوس زمانی یونیفرم‌های مشکی اعضای اساس را تولید می‌کرد، یونیفرم‌های که حس احترام توأم با ترس را در میان مردم برمی‌انگیختند. این لباس‌ها در کارخانه‌های تولید می‌شد که در آن کارگران و اسرای نظامی تحت شرایط غیرانسانی، وادار به کار می‌شدند. این یونیفرم ها تأثیر زیادی روی بینندگان می گذاشتند، طوری که در فیلم جنگ ستارگان به صورت تلویحی به این یونیفرم‌ها اشاره می‌شود.
با این حال محصول هوگو بوس در زمان نازی‌ها مستقیما در قتل و نسل‌کشی دخیل نبودند و به علاوه از آنجا که در تابستان به واسطه رنگ سیاه و جذب بیش از حد نور خورشید باعث ناراحتی اس‌اس‌ها می‌شد، بسیار کمتر از تولیدات سایر کارخانه‌های دیگر، بدنام است!
فولکس واگن: فولکس واگن کمی پیشتر از جنگ جهانی دوم توسط «فردیناند پورشه» بنا نهاده شد. نام پورشه با اتوموبیلهای شیک و سریعی که فقط افراد ثروتمند قادر با تهیه آنها هستند، مترادف است. اما قبل از اشتهار پورشه، فردیناند پورشه به واسطه تولید اتوموبیلی معروف شد که لقب پرفروش‌ترین اتوموبیل تاریخ را هم یدک می‌کشد: فولکس قورباغه‌ای!
هیتلر شخصا به یک اتوموبیل ارزان و خوش‌ساخت علاقه داشت که هر شهروند آلمانی بتواند آن را تهیه کند. پورشه از این فرصت استفاده کرد و فولکس قورباغه‌ای را تولید کرد و سپس برای جلب موافقت شخص پیشوا، لابی سنگینی را شروع کرد.
زمانی مردم به ظاهر گرد این اتومبیل نگاه می‌کردند، شکل ظاهری که قابل تشبیه به چهره یک انسان هم بود و به فکر عشق و صلح می‌افتادند. فولکس قورباغه‌ای، اتومبیلی که سازگار با شرایط آن زمان آلمان طراحی شده بود، در کارخانه‌هایی در اشتوگارت آلمان تولید می‌شد که در آن کارگران در شرایطی برده‌وار مشغول به کار بودند.
آی بی ام: هر کسی که به نحوی با کامپیوتر سرو کار دارد، محال است نام شرکت آی بی ام را نشنیده باشد. آی بی ام از معدود شرکت‌های آی تی است که تاریخ آن به قرن نوزدهم برمی‌گردد. این شرکت از سال 1924 در لیست شرکت‌ها موفق و ثروتمند مجله فورچون جاخوش کرده است و به عبارتی 60 سال پیشتر از مایکروسافت و مکینتاش، تاریخچه موفقیت این شرکت شروع شده است.
اگر در حال خواندن این سطور باشید و اندک آشنایی با آی بی ام داشته باشید، ممکن است یک لحظه درنگ کنید و به قصد مچ‌گیری بگویید: که شرکت آی بی ام که آمریکایی است! چه ربطی به نازی‌ها دارد؟!
اما باید بدانید که در سال‌های اولیه دهه 30، بعضی از گروه‌های امریکایی مانند بنیاد راکفلر و انستیتوی کارنگی Carnegie به صورت مستقیم، پروژه اصلاح نژادی نازی‌ها را پایه‌گذاری کردند. با شروع جنگ، بیشتر شرکت‌های آمریکایی ارتباط خود را با آلمان‌ها قطع کردند، اما در این میان شرکت آی بی ام خدمت برجسته‌ای به نازی‌ها کرد.
در آن زمان تنها راه مدیریت اطلاعات در مقیاس انبوه استفاده از سیستم‌های پیچیده‌ای مانند کارت‌های پانچ بود و شرکت آی بی ام بهترین پیمان‌کار و اجرا کننده پایگاه داده‌ها به شمار می‌رفت. کارت‌های پانچ آی بی ام در زمان هیتلر هر چیزی را اداره می‌کرد: اموارت اقتصادی، مدارک پزشکی و البته یهودیان را!
با استفاده از کارت پانچ‌های آی بی ام، نازی‌ها کلیه افراد غیرآریایی را به سهولت زیر نظر می‌گرفتند. آنها می‌توانستند اطلاعات مربوط به هر فرد غیر آریایی را از لحاظ مذهب، محل اسارت و شیوه اعدام مدیریت کنند.
مقامات فعلی آی بی ام در مورد این اتهام بدنام‌کننده شرکتشان می‌گویند که آنها در آن زمان قربانی شرایط بودند. آنها می‌گویند که مانند بسیاری از شرکت‌های دیگر تحت کنترل نازی ها بودند. گرچه مدارک خلاف این امر را نشان می دهد، ولی آی بی ام هیچ دلیلی برای عذرخواهی احساس نمی‌کند.
دیدن ا;ین ویدئوی یوتیوب را در این زمینه توصیه می‌کنم. در این ویدئو حرف‌های کسانی مانند مایکل مور و نوام چامسکی را می‌توانید در مورد حمایت صنایع غربی و نقش آنها در شکل گرفتن و قدرتمند شدن آلمان هیتلری را ببیند و بشنوید.
در این ویدئو نشان داده می‌شود که آی بی ام در مقیاس میلیونی و به صورت اختصاصی کارت‌های پانچ برای نازی‌ها تولید می‌کرد، کارت‌های پانچی که در آن هر فرد بر حسب یهودی بودن، کولی بودن و یا گرایشان همجنس‌خواهانه کد مخصوصی داشت.
بایر: بایر یکی از مشهورترین کارخانه‌های دروسازی است، داروهای بسیار مشهوری مانند آسپرین توسط این شرکت تولید شده است. هروئین هم تولید شرکت بایر است.
شرکت بایر در زمان نازی‌ها گاز Zyklon B را تولید می‌کرد. گازی که میلیون‌ها نفر را در بازداشتگاه‌ها کشت.
این گاز توسط فریتز هاربر برای کشتن حشرات تولید شده بود. فریتز هاربر که خود یک یهودی بود برای در امان ماندن از تعقیب نازی‌ها، یهودی بودن خود را انکار کرد ولی با این وجود از آنجا که مادرش یهودی بود، طبق مقرران نازی‌ها هنوز یک فرد یهودی محسوب می‌شد. هابر در حین فرار از آلمان در نتیجه حمله قلبی درگذشت. همسر فریتز هاربر نیز بعد از اینکه از کاربرد این گاز مطلع شد، با شلیک گلوله خودکشی کرد.
زیمنس: زیمنس شرکت بزرگی است که محصولاتی متفاوتی از مدارهای الکتریکی تا توربین‌های بادی و ترن‌های سریع‌السپیر می‌سازد. این شرکت نیم میلیون کارمند در سراسر جهان دارد. این شرکت در قرن نوزدهم توسط وارنر فون زیمنس تأسیس شد.
با مرگ وارن، زیمنس توسط پسر او -کارل- و سپس توسط نوه وارنز یعنی هرمان اداره شد. در زمان هیتلر، انبوهی از وسایل و ملزومات که به صورت مستقیم و غیرمستقیم در جنگ کاربرد داشت، تولید می‌کرد. کارخانه‌های زیمنس که در نزدیکی آشویتس و پوخنوالد ساخته شده بود، از نیروی کار هزاران اسیر بهره می‌برد.
گرچه زیمنس تنها کارخانه‌ای نبود که در زمان هیتلر فعال بود ولی محصولات با اهمیتی از زیرساخت‌های راه‌آهن تا وسایل ارتباطی و تولید نیرو، از ساخته‌های این شرکت بود. اگر هیتلر را مغز جنگ لقب بدهیم، زیمنس را می توانیم به دست راست او ملقب کنیم.
در سال‌های دهه 40 دیدن اینکه اسیری صبح‌هنگام در کارخانه‌های زیمنس مدارهای الکتریکی تولید کند و عصر در اتاق‌های گازی که توسط همین شرکت تولید شده بود، اعدام شود، غیر معمول نبود. چهار پنجم کارخانه‌های زیمنس در زمان جنگ توسط متفقین نابود شد. این شرکت وادار شده است که غراماتی به بازماندگان جنگ بپردازد.
