مشاعره زیبای ناهید نوری و نادر حیدری

مشاعره زیبای ناهید نوری و نادر حیدری

درادامه بخوانید...

ناهید نوری گفت  

به نام خدایی که زن آفرید         

 حکیمانه امثال ِ من  آفرید

 خدایی که اول تو را از لجن            
 و بعداً مرا از لجن آفرید !

 برای من انواع گیسو و موی            
 برای تو قدری چمن آفرید !

مرا شکل طاووس کرد و تورا
شبیه بز و کرگدن آفرید !

 به نام خدایی که اعجاز کرد                
 مرا مثل آهو ختن آفرید

 تورا روز اول به همراه من              
 رها در بهشت عدن آفرید

 ولی بعداً آمد و از روی لطف             
 مرا بی کس و بی وطن آفرید

 خدایی که زیر سبیل شما         
 بلندگو به جای دهن آفرید !

 وزیر و وکیل و رئیس ات نمود           
 مرا خانه ­ داری خفن آفرید

 برای تو یک عالمه کِیْسِ خوب          
 شراره ، پری ، نسترن آفرید

 برای من اما فقط یک نفر
 براد پیت من را حَسَنْ آفرید!

 برایم لباس عروسی کشید             
 و عمری مرا در کفن آفرید

به نام خدایی که سهم تو را

مساوی تر از سهم من آفرید

  و بعد  نادر حیدری گفت:

 
 به‌نام خداوند مردآفرین
 که بر حسن صنعش هزار آفرین

 خدایی که از گِل مرا خلق کرد                 
 چنین عاقل و بالغ  و نازنین

 خدایی که مردی چو من آفرید                 
 و شد نام وی احسن‌الخالقین

پس از آفرینش به من هدیه داد 

مکانی درون بهشت برین

خدایی که از بس مرا خوب ساخت                ندارم  نیازی به لاک، همچنین

 رژ و ریمل و خط چشم و کرم                     
 تو زیبایی‌ام را طبیعی ببین
  
 دماغ و فک و گونه‌ام کاراوست                 
 نه کار پزشک و پروتز،همین !

 نداده مرا عشوه و مکر و ناز                  
 نداده دم مشک من اشک و فین!
 مرا ساده و بی‌ریا آفرید جدا از حسودی و بی‌خشم و کین 

 زنی از همین سادگی سود برد                 
 به من گفت از آن سیب قرمز بچین 
 من ساده چیدم از آن تک‌درخت 
 و دادم به او سیب چون انگبین

 چو وارد نبودم به دوز و کلک 
 من افتادم از آسمان بر زمین

و البته دراین مرا پند بود 

که ای مرد پاکیزه و مه‌جبین
 
 تو حرف زنان را از آن گوش گیر                 
 و بیرون بده حرفشان را ازاین

 که  زن از همان بدو پیدایش‌ات 
 نشسته مداوم تو را در کمین!